Piramidę Cheopsa ma 146,5 metra wysokości, długość boku podstawy 230,4 metra i kubaturę 2,6 miliona metrów sześciennych. Zbudowano ją z 2 milionów 300 tysięcy kamiennych bloków. Według Herodota Piramidę budowano przez 20 lat pracując przez 100 dni w każdym roku. Polski inżynier Andrzej Kapłanek, w swojej książce TROPAMI SYNÓW SŁOŃCA (2003) obliczył, że aby zmieścić się w harmonogramie budowy należało codziennie wykuć w odległych o 15 km kamieniołomach, przetransportować i ustawić 1150 monolitów. Przyjmując 10-godzinny dzień pracy na precyzyjne ustawienie każdego kamienia na odpowiednim miescu wypadałoby 31 sekund. Liczba ta i tak jest zawyżona, gdyż w tym cyklu nie jest wzięty pod uwagę czas na przygotowanie terenu budowy, przerw związanych z podnoszeniem wysokości ramp transportowych, itp. Czy jest to możliwe - nawet gdybyśmy zastosowali nowoczesną technikę z obecnych czasów- A przecież cywilizacja, która wtedy żyła na Ziemi nie znała jeszcze koła.
Profesor I.E.S. Edwards, specjalista egiptolog z British Museum uważa że:
"Starożytnym Egipcjanom znany był jeden i tyko jeden sposób podnoszenia dużych ciężarów, a mianowicie za pomocą ramp zbudowanych z cegieł i ziemi wznoszących się od poziomu gruntu do żądanej wysokości"
W 1983 roku brytyjski inżynier Chris Dann obliczył, że starożytni Egipcjanie cięli granit z szybkością 500 razy większą niż to było możliwe w 1983 roku. Jedynym sposobem, który daje takie możliwości i jest nam znany ? jest zastosowanie ultradźwiękowego urządzenia.
Chris Dann: "Nam byłoby dość ciężko wytworzyć większość z tych wyrobów - nawet z zastosowaniem najbardziej nowoczesnych metod obróbki materiałów. Tymi instrumentami, przy pomocy których podobno stworzono te niesamowite rzeczy, fizycznie niemożliwe jest, by nawet zbliżyć się do ich produkcji".
Problem tkwi nie tylko w jakości środków technicznych, którymi dysponowali budowniczowie piramid. Nawet gdyby w dyspozycji starożytnych Egipcjan byłyby techniczne możliwości wybudowania Piramidy, to byłyby one niczym w porównaniu z organizacyjną stroną przedsięwzięcia. Jak zmobilizować i zorganizować dziesiątki tysięcy ludzi do ciągłej pracy? Jak zaopatrzyć ich wszystkich w niezbędne narzędzia, jedzenie, mieszkania, środki higieny? Jak koordynować ich pracę? Jak obliczyć czas budowy? Jak kontrolować precyzję ich pracy? Jak wyszkolić fachowców? Jak tak gigantyczne budowanie mogło się odbić na gospodarce kraju?
W 1978 roku grupa japońskich naukowców spróbowała zbudować niewielką piramidę, wykorzystując te same metody, z których - według oficjalnej wiedzy - korzystali starożytni Egipcjanie. Przy budowaniu piramidy o wysokości 11 metrów bardzo szybko zrezygnowali z ręcznych dźwigni, lin i pochyłych ramp, stosując w ich miejsce nowoczesne techniki budowania. I tak nie byli w stanie osiągnąć szybkości i precyzji starożytnych.