Celem "Projektu Cheopsa" jest doprowadzenie do badań archeologicznych na terenie Egiptu i odkopanie dwóch niezwykle ważnych obiektów:
Wielkiego Labiryntu opisanego przez Herodota, oraz grobowca faraona Cheopsa.
Informacje o lokalizacji obu obiektów są przekazywane przez mieszkankę Wrocławia, panią Lucynę Łobos, od maja 2001 roku (patrz: "Historia projektu"). Głównym sposobem przekazu jest hipnotyczna regresja wieku. Zdolności Lucyny Łobos można przyrównać do tych, które posiadały takie znane osobistości, jak: słynny polski jasnowidz Stanisław Osowiecki, Amerykanin Edgar Casey, czy ksiądz Czesław Klimuszko. U pani Lucyny są one jednak ukierunkowane w zupełnie inną stronę niż u wymienionych wcześniej osób. Dotyczą przede wszystkim oceny obecnej sytuacji na świecie i wskazują niezwykły sposób rozwiązania istniejących problemów. Sposób jest prosty i logiczny, ale upłynęło kilka lat, zanim grupa współpracująca z panią Lucyną zorientowała się, że tak naprawdę chodzi tu o ratunek dla ludzi i Ziemi.
PROJEKT CHEOPSA jest więc Projektem Ratowania Ziemi i opiera się na założeniu, że cywlizacje, które istniały na Ziemi w czasach budowy Wielkiej Piramidy, przewidziały niebezpieczeństwa zagrażające naszej planecie w czasach obecnych i stworzyły system zabezpieczenia, który trzeba uaktywnić w odpowiednim czasie. Według przekazów Lucyny - kluczem do tego systemu jest mumia faraona Cheopsa oraz Wielka Piramida. Teraz nadszedł właściwy czas.
Sama wiedza o położeniu grobowca, którą posiadamy już od maja 2001 roku, niestety nie jest wystarczającym argumentem dla autorytetów odpowiedzialnych za decyzje dotyczące wykopalisk.. Wiąże się to przede wszystkim ze sposobem uzyskania owej wiedzy.
Przekazy Lucyny Łobos należało uwiarygodnić, aby przekonać wszystkich, że to nie jest fantazja, projekcja wyobraźni, czy próba zwrócenia na siebie uwagi. Pewności takiej potrzebują archeolodzy, którzy na ogół stronią od informacji o charakterze "nienaukowym", ludzie decydujący o wydaniu pozwolenia, ci, którzy są w stanie sfinansować tego typu przedsięwzięcie oraz ci, którzy będą przeprowadzać badania w terenie.
Dlatego, w trakcie rozwoju, projekt został podzielony na trzy etpapy:
1. Pierwszy etap: wykopaliska w Polsce na górze Ślęża koło Sobótki w pobliżu Wrocławia.
Jest to etap najprostszy i względnie niedrogi, gdyż dotyczy naszego polskiego ?podwórka?. W czasie kilku sesji z Lucyną Łobos otrzymaliśmy informacje, co kryje góra Ślęża i jak dotrzeć do skarbów historycznych, które - według przekazów Lucyny - są tam uk yte od czasów Bolesława Chrobrego. Po wielu trudnościach i przeszkodach natury formalnej etap ten zaczął być realizowany 17 sierpnia 2004 r. przez ekipę archeologów z Uniwersytetu Wrocławskiego, pod kierownictwem dr Aleksandra Limisiewicza (patrz: "Ślęża - stan obecny badań"). Fragmenty niektórych sesji dotyczących tego tematu można znaleźć w dziale "Ślęża-sesje".
2. Drugi etap: wykorzystanie uzyskanych wyników do uwiarygodnienia informacji przekazywanych przez Lucynę oraz stworzenie punktu odniesienia do otrzymania pozwolenia na badania w Egipcie w celu odkopania komnat tzw. Wielkiego Labiryntu w Giza, opisanego przez Herodota. Labirynt posiada około 3000 pomieszczeń, a mimo to do tej pory nie został odnaleziony. Dzięki Lucynie posiadamy informacje o lokalizacji wejść do Labiryntu i do tzw. "Złotych Komnat". Ten etap rozpocznie się w pierwszym kwartale 2005 roku, przy współudziale egipskich archeologów.
3. Trzeci etap: wykorzystanie obu odkryć do otrzymania od władz egipskich pozwolenia na przeprowadzenie prac wykopaliskowych w miejscu, gdzie wskazano położenie grobowca, czyli w pobliżu Wielkiej Piramidy.
